Çok az eşya(n) seni sever....
1.
Dokunduğum her nesne fısıldıyor içime.
Duvarlar kafesim.
Özlerinden bu yana gördüklerini her saniye bağırıyorlar.
Tohumundan elma oluşuna,
Elma ağacının planlarını kim fısıldadıysa meyveye;
Sadizmin en yüksek tepesinde,
Titreyerek boşalıyor,
Her işi berbat edişimde...
İnleyerek geldi bu kaşıntılar buraya,
İnleyerek kaşıyor her bir esinti.
Şimdi o davul daha bir var içimde.
Tüm fısıltıları yararak geldi buraya o kadının sesi...
Bu karanlıkta nasıl buldu bizi ?
2.
İzi nasıl ve neden?
(Tenden.)
En rehavetli anımda yanımda intihar eden elmalar.
Birazdan hamaktan silkinip ağlamam gerekecek.
(Rahip, ipi; piranhaya ayarladı.)
Adı "Sam" değildi,
Olsaydı bir daha çalardı çocukluğumu...
Muska kalıpları rıhtımlarda.
Daha fazla lağım masalı gerekmez.
(Ezilen ender erimeler bunlar.)
Ar damarı ırmağı çoktan taştı,
Mavi, maviliğini yozlaştırdıktan hemen sonra.
3.
(Trafik ikaz azadı ısrarlı.)
Irk kırk yerinden demlendi.
(Direniş nişanı akmalı.)
Albino sivrisinekler gördüm;
İmleri boşalmış caddelerde,
Elleri kireçli ve siyah...
Hamiline yazıyorum günahlarımı.
Piyadelerim var, binlerce, her yerde;
Ama hiç biri öldüremedi seni....
Enince ve de boyunca açtım kemiklerimi
Kel ve kemirgen çekirgelere.
Hepsi, hep bir ağızdan
Ve de hiyararşiye uyarak bağırdılar;
"Sağol! Sağol! Sağol!"
4.
Hiçbir zaman bilemedin
Edilgenliğimin patikalarını;
Bense hatırlayamıyorum
Hataların kokusunu...
Bir panter gördüm az önce,
Gözünün içinde;
Gördüğüm müsün
Yoksa
Olduğun mu?
Şimdi tüm bu duvarlar titriyor kaşınarak,
Uzaktan gelen kadının sesi gibi;
O'nun ensesinin güzelliğine eş.
İşteş fiilerimizi de kirletmişim istemeden.
Edilenken ben,
Niye
Etken
Ya
Da
Eden
Ve
Ya
Et tren olmadım.
Ben üç şeyim aslında;
İs, tas, yön.
5.
Hani bazen de denir ya;
Ben benken,
Kenelerle kesilirken aynı mezbahada,
Ağlardım bıkana kadar...
Dardı o zaman açım.
Şimdi geniş ama açım.
6.
Sabah,
Bahaneler için en güzel üçte bir,
Bir bir her şey yerindedir.
1595
eskişehir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder